Niechaj zstąpi duch twój comment sorted by Best Top New Controversial Q&A Add a Comment not_a_sesawter Łowca Dzieci •
czytanie (Rdz 1, 1 – 2, 2) Stworzenie świata Czytanie z Księgi Rodzaju Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość. Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I tak upłynął wieczór i poranek, dzień pierwszy. A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli jedne wody od drugich! » Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem. I tak upłynął wieczór, a po nim poranek, dzień drugi. A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I stało się tak. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że było dobre. I tak upłynął wieczór i poranek, dzień trzeci. A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I stało się tak. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek, dzień czwarty. Potem Bóg rzekł: «Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!» Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były dobre, pobłogosławił je tymi słowami: «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi» I tak upłynął wieczór i poranek, dzień piąty. Potem Bóg rzekł: «Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, płazy i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!» I stało się tak. Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich płazów. I widział Bóg, że były dobre. Wreszcie Bóg rzekł: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad wszelkim płazem!» Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Poczym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i czynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszelkim płazem». I rzekł Bóg: «Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą me pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co się rusza po niemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona». I stało się tak. A Bóg widział, że wszystko, co czynił, było bardzo dobre. I tak upłynął wieczór i poranek, dzień szósty. W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy stworzeń. A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Oto Słowo Boże. Psalm (Ps 104, 1-2a. 5-6. 10 i 12, 13-14. 24 i 35c) Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Błogosław duszo moja, Pana, * o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Odziany w majestat i piękno, * światłem okryty jak płaszczem. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Umocniłeś ziemię w jej podstawach, * nie zachwieje się na wieki wieków Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią * ponad górami stanęły wody. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Ty zdroje kierujesz do strumieni, * co pośród gór się sączą. Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie * i śpiewa wśród gałęzi. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Z Twoich komnat nawadniasz góry, * I owocem Twoich dzieł syci się ziemia. Każesz rosnąć trawie dla bydła, * i roślinom, by człowiekowi służyły. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! * Tyś wszystko mądrze uczynił, ziemia jest pełna Twych stworzeń. * Błogosław, duszo moja, Pana. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię albo: Psalm (Ps 33, 4-5. 6-7. 12-13. 20 i 22) Pełna jest ziemia łaskawości Pana Słowo Pana jest prawe, * a każde Jego dzieło godne zaufania. On miłuje prawo i sprawiedliwość, * ziemia jest pełna Jego łaski. Pełna jest ziemia łaskawości Pana Przez słowo Pana powstały niebiosa, * wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego. On morskie wody gromadzi jak w bukłaku, * otchłanie oceanu w zbiornikach. Pełna jest ziemia łaskawości Pana Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, * naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie. Pan spogląda z nieba, * widzi wszystkich ludzi. Pełna jest ziemia łaskawości Pana Dusza nasza oczekuje Pana, * On jest naszą pomocą i tarczą. Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska * według nadziei, jaką pokładamy w Tobie. Pełna jest ziemia łaskawości Pana czytanie (Rdz 22, 1-18) Ofiara Abrahama Czytanie z Księgi Rodzaju Bóg wystawił Abrahama na próbę i rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem», powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę». Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osiołka, zabrał ze sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień Abraham spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł do swych sług: «Zostańcie tu z osiołkiem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was». Abraham zabrawszy drwa do spalenia ofiary włożył je na syna swego Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili. Izaak odezwał się do swego ojca: «Ojcze mój!» A gdy ten rzekł: «Oto jestem, mój synu», zapytał: «Oto ogień i drwa, gdzież jest jagnię na całopalenie»? Abraham odpowiedział: «Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój». I szli obydwaj dalej. A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem sięgnął ręką po nóż, aby zabić syna swego. Ale wtedy anioł Pana zawołał na niego z nieba: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył go w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę «Pan widzi». Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje». Po czym anioł Pana przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, iż nie oszczędziłeś syna swego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia na wzór twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu». Oto Słowo Boże. Psalm (Ps 16, 5 i 8. 9-10. 11) Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpiecza. Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, * On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, * a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie, bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz * i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem Ty ścieżkę życia mi ukażesz, * pełnię Twej radości i wieczną rozkosz, * po Twojej prawicy. Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem czytanie (Wj 14, 15 – 15, 1) Przejście Izraela przez Morze Czerwone Czytanie z Księgi Wyjścia Pan rzekł do Mojżesza: «Czemu głośno wołasz do Mnie? Powiedz synom Izraela, niech ruszają w drogę. Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morzem i rozdziel je na dwoje, a wejdą synowie Izraela w środek na suchą ziemię. Ja natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan, że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców. A gdy okażę moją potęgę wobec faraona, jego rydwanów i jeźdźców, wtedy poznają Egipcjanie, że Ja jestem Pan». Anioł Boży, który szedł na przedzie wojsk izraelskich, zmienił miejsce i szedł na ich tyłach. Słup obłoku również przeszedł z przodu i zajął ich tyły, stając między wojskiem egipskim a wojskiem izraelskimi. I tam był obłok ciemnością, tu zaś oświecał noc. I nie zbliżyli się jedni do drugich przez całą noc. Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, a Pan cofnął wtedy gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a synowie Izraela szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy ciągnęli za nimi w środek morza. O świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli: «Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami». A Pan rzekł do Mojżesza: «Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców». Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie uciekając biegli naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w pośrodku morza. Powracające fale zatopiły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło w morze ścigając synów Izraela. Nie ocalał z nich ani jeden. Synowie zaś Izraela szli po suchym dnie morskim, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. W tym to dniu wybawił Pan Izraela z rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza. Gdy Izraelici widzieli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan, ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi. Wtedy Mojżesz i synowie Izraela razem z nim śpiewali taką pieśń ku czci Pana. Nie mówi się: Oto słowo Boże. Psalm (Ps Wj 15, 1. 2. 4-5. 17ab-18) Śpiewajmy Panu, który moc okazał Będę śpiewał na cześć Pana, * który wspaniale swą potęgę okazał, gdy konia i jeźdźca * pogrążył w morskiej przepaści. Śpiewajmy Panu, który moc okazał Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, * Jemu zawdzięczam moje ocalenie. On Bogiem moim, uwielbiać Go będę; * On Bogiem ojca mego, będę Go wywyższał. Śpiewajmy Panu, który moc okazał Rzucił w morze rydwany faraona i jego wojsko. * Wybrani wodzowie jego zginęli w Morzu Czerwonym. Przepaści ich ogarnęły, * Jak głaz runęli w głębinę. Śpiewajmy Panu, który moc okazał Wyprowadziłeś lud swój i osadziłeś na górze Twego dziedzictwa, * w miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem. Pan Bóg jest Królem * na zawsze, na wieki. Śpiewajmy Panu, który moc okazał czytanie (Iz 54, 4a. 5-14) Trwałość przymierza Czytanie z Księgi proroka Izajasza Nie lękaj się, Jerozolimo, bo małżonkiem ci jest twój Stworzyciel, któremu na imię: Pan Zastępów; Odkupicielem twoim Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi. Zaiste, jak niewiastę porzuconą zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan. I jakby do porzuconej żony młodości twój Bóg mówi: Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę. W przystępie gniewu ukryłem przed tobą na krótko swe oblicze, ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem, mówi Pan, twój Odkupiciel. Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego, kiedy przysiągłem, że wody Noego nie spadną już nigdy na ziemię; tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie ani cię gromić nie będę. Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad tobą. O nieszczęśliwa, wichrami smagana, niepocieszona! Oto Ja osadzę twoje kamienie na malachicie i fundamenty twoje na szafirach. Uczynię blanki twych murów z rubinów, bramy twoje z górskiego kryształu, a z drogich kamieni cały obwód twych murów. Wszyscy twoi synowie będą uczniami Pana. Wielka będzie szczęśliwość twych dzieci. Będziesz mocno osadzona na sprawiedliwości. Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać, i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie. Oto Słowo Boże. Psalm (Ps 30, 2 i 4. 5-6a. 11 i 12a i 13b) Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś * i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie. Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę * i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana * i pamiętajcie o Jego świętości. Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, * a Jego łaska przez całe życie. Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną * Panie, bądź moją pomocą. Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, * Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki. Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś czytanie (Iz 55, 1-11) Nowe i wieczne przymierze Czytanie z Księgi proroka Izajasza To mówi Pan: «Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy. Kupujcie i spożywajcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko. Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a będziecie jeść przysmaki, i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw. Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze: są to niezawodne łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem cię świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą. Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz, i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie ze względu na Pana, twojego Boga, przez wzgląd na Świętego Izraela, bo On cię przyozdobi. Szukajcie Pana, gdy się pozwała znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko. Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Pan się nad nim zmiłuje, i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje nad waszymi drogami i myśli moje nad myślami waszymi. Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich: nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa». Oto słowo Boże. Psalm (Iz 12, 2. 3-4b. 4cd-5) Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia Oto Bóg jest moim zbawieniem, * będę miał ufność i bać się nie będę. Bo Pan jest moją mocą i pieśnią * On stał się dla mnie zbawieniem. Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę * ze zdrojów zbawienia. Chwalcie Pana, * wzywajcie Jego imienia. Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia Dajcie poznać Jego dzieła między narodami, * przypominajcie, że wspaniale jest imię Jego. Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosie rzeczy, * niech to będzie wiadome po całej ziemi. Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia czytanie (Ba 3, 9-15. 32 – 4, 4) Mądrością jest księga przykazań Boga Czytanie z Księgi proroka Barucha Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym, nakłoń ucha, by poznać mądrość. Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej, uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Szeolu? Opuściłeś źródło mądrości. Gdybyś chodził po drodze Bożej, mieszkałbyś w pokoju na wieki. Naucz się, gdzie jest mądrość, gdzie jest siła i rozum, a poznasz równocześnie, gdzie jest długie i szczęśliwe życie, gdzie jest światłość dla oczu i pokój. Lecz któż znalazł jej miejsce lub kto wszedł do jej skarbców? Lecz zna ją Wszechwiedzący i wynajdzie ją swoją mądrością. Ten, który przygotował ziemię na wieczysty czas i napełnił j ą stworzeniami czworonożnymi, wysłał światło i poszło, wezwał je, a ino posłuchało Go ze drżeniem. Gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach. Wezwał je. Odpowiedziały: «Jesteśmy». Z radością świecą swemu Stwórcy. On jest Bogiem naszym. I żaden inny nie może się z Nim równać. Zbadał wszystkie drogi mądrości i dał je słudze swemu, Jakubowi, i Izraelowi, umiłowanemu swojemu. Potem na ziemi była widziana i zaczęła przebywać wśród ludzi. Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy go zaniedbują, pomrą. Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła. Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów. Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znamy to, co się Bogu podoba. Oto Słowo Boże. Psalm (Ps 19, 8-9. 10-11) Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne Prawo Pańskie jest doskonale i pokrzepia duszę, * świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości. Jego duszne nakazy radują serce, * jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy. Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, * idy Pana prawdziwe, a wszystkie razem duszne. Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, * słodsze od miodu płynącego z plastra. Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne czytanie (Ez 36, 16-17a. 18-28) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe Czytanie z Księgi proroka Ezechiela Pan skierował do mnie te słowa: «Synu człowieczy, kiedy dom Izraela mieszkał w swojej ziemi, wówczas splugawili ją swym postępowaniem swymi czynami. Wtedy wylałem na nich swe oburzenie z powodu krwi, którą w kraju przelali, i z powodu bożków, którymi go splugawili. I rozproszyłem ich pomiędzy pogańskie ludy, i rozsypali się po krajach, osądziłem ich według postępowania i czynów. W ten sposób przyszli do ludów pogańskich i dokąd przybyli, bezcześcili święte imię moje, podczas gdy mówiono o nich: “To jest lud Pana, musieli się oni wyprowadzić ze swego kraju”. Wtedy zatroszczyłem się o święte me imię, które oni, Izraelici, zbezcześcili wśród ludów pogańskich, do których przybyli. Dlatego mów do domu Izraela: Tak mówi Pan Bóg: “Nie z waszego powodu to czynię, domu Izraela, ale dla świętego imienia mojego, które zbezcześciliście wśród ludów pogańskich, do których przyszliście. Chcę uświęcić wielkie imię moje, które zbezczeszczone jest pośród ludów, zbezczeszczone przez was pośród nich i poznają ludy, że Ja jestem Pan, mówi Pan Bóg, gdy okaże się Świętym względem was przed ich oczami. Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę wasz powrotem do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. Wtedy będziecie mieszkać w kraju, który dałem waszym przodkom, i będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem”». Oto Słowo Boże. Psalm (Ps 42, 2-3; Ps 43 (42), 3. 4) Boga żywego pragnie dusza moja Jak łania pragnie wody ze strumieni, * tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże. Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, * kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże? Boga żywego pragnie dusza moja Ześlij światłość i wierność swoją, * niech one mnie wiodą. Niech mnie zaprowadzą na Twoją górę świętą * i do Twoich przybytków Boga żywego pragnie dusza moja I przystąpię do ołtarza Bożego, * do Boga, który jest moim weselem i radością. będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni, * Boże, mój Boże! Boga żywego pragnie dusza moja albo: Psalm (Iz 12, 2. 3-4b. 4cd-5) Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia Oto Bóg jest moim zbawieniem, * będę miał ufność i bać się nie będę. Bo Pan jest moją mocą i pieśnią * On stał się dla mnie zbawieniem. Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę * ze zdrojów zbawienia. Chwalcie Pana, * wzywajcie Jego imienia. Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia Dajcie poznać Jego dzieła między narodami, * przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego. Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy, * niech to będzie wiadome po całej ziemi. Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia czytanie (Rz 6, 3-11) Nowe życie Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian Bracia: My wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie, jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. To wiecie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu. Otóż jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie. Oto Słowo Boże. Psalm (Ps 118, 1-2. 16-17. 22-23) Alleluja, alleluja, alleluja Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * bo Jego łaska trwa na wieki. Niech dom Izraela głosi: * «Jego łaska na wieki». Alleluja, alleluja, alleluja Prawica Pana wzniesiona wysoko, * prawica Pańska moc okazała. Nie umrę, ale żył będę * i głosił dzieła Pana. Alleluja, alleluja, alleluja Kamień odrzucony przez budujących * stał się kamieniem węgielnym. Stało się to przez Pana * i cudem jest w naszych oczach. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mk 16, 1-7) Ukrzyżowany Jezus z Nazaretu zmartwychwstał Słowa Ewangelii według Świętego Marka Gdy minął szabat, Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie kamień z wejścia do grobu?» Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień został już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: «Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. A idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: „Podąża przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział”». Oto Słowo Pańskie.
Książka Niech zstąpi Duch Twój autorstwa Zbroja Bogdan, dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie . Przeczytaj recenzję Niech zstąpi Duch Twój. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze!
ks. Andrzej Najda Niech zstąpi Duch Twój Mija właśnie siedem tygodni od radosnego poranka niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Dziś, w dniu Pięćdziesiątnicy, obchodzimy uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Wspominamy wydarzenie, które dokonało się w Jerozolimie, kiedy Duch Święty zstąpił na Maryję, apostołów i zgromadzonych wokół nich uczniów Chrystusa. Umocnieni Duchem Świętym apostołowie wyszli wówczas z ukrycia, opuścili mury Wieczernika i na ulicach Jerozolimy odważnie, w obcych językach zaczęli przemawiać do Żydów, przybyłych na święto z różnych stron świata. Był to dzień inauguracji Kościoła. Apostołowie, zgodnie z nakazem misyjnym Chrystusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk 16,15), poszli i zaczęli głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie. Opisuje nam ten fakt dzisiejsze pierwsze czytanie. Dziękując dziś Bogu za dar Ducha Świętego, chcemy dziś na nowo uświadomić sobie jak wielki to dar i prosić Ducha Świętego, aby tak jak w czasach apostolskich również i dziś oświecał, umacniał i prowadził Kościół i każdego i każdą z nas. 1. Duch Święty darem Ojca i Syna Zstąpienie Ducha Świętego przedstawia Łukasz w „Dziejach Apostolskich” jako wspólne dzieło Ojca i Syna. Zasiadający po prawicy Boga, uwielbiony Jezus „otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go” (Dz 2,33) na swoją wspólnotę. Pierwszymi, którzy otrzymali dar Ducha, było uzupełnione – przez rzucenie losów, a właściwie przez Boga, wybór Macieja (Dz 1,23-26) – Kolegium Dwunastu wraz ze związaną z nimi wspólnotą, do której należały także kobiety z otoczenia Jezusa (Łk 8,1-3), Maryja i Jego bracia (Dz 1,13n). Przez Ducha Świętego Jezus Chrystus, Pan, rządzi i prowadzi swój Kościół aż do swego ponownego przyjścia przy końcu czasów, w paruzji, to znaczy sam działa w Kościele, prowadzi go i jest w nim obecny. Duch Święty umacnia i upoważnia ludzi do oddawania chwały Bogu, dawania świadectwa o Jezusie Chrystusie (por. Dz 1,8) i do głoszenia Ewangelii. Kościół wzrasta zaś poprzez głoszenie słowa Bożego. Podobnie jak Jezus rozpoczął swoją działalność publiczną „mocą Ducha” (Łk 4,14), tak również mocą Ducha Świętego i z Jego natchnienia rozpoczęli swoją działalność uczniowie Jezusa (Dz 2,1-13). Zesłanie Ducha Świętego, któremu towarzyszą niezwykłe, charakterystyczne dla objawienia Boga znaki: szum z nieba, języki ognia i zdolność mówienia w obcych językach, dokonuje się w czasie Pięćdziesiątnicy, wiosennego święta dożynek, które obchodzono przez cały tydzień (Mi 23,16; 34,22; Kpł 23,15-21; Pwt 16,9) i na które przybywali do Jerozolimy Żydzi „ze wszystkich narodów pod słońcem” (Dz 2,5). Napełniona Duchem Świętym wspólnota chrześcijan wyszła wówczas z ukrycia i odważnie, bez obaw i lęków wychwalała wielkie dzieła Boże przed przybyłymi na święto ludźmi, przemawiając w zrozumiałych dla nich językach. Wszyscy słuchający są pełni zdumienia i podziwu. Nie wiedzą bowiem, „co to ma znaczyć?” (2,12). Piotr zaś w imieniu apostołów wyjaśnia w swojej mowie (2,14-36), że Zesłanie Ducha Świętego jest dziełem Boga, który, wypełniając zapowiedziane przez proroka Joela (3,1-5a) obietnice, realizuje swój plan zbawienia. 2. Duch Święty w początkach Kościoła Działanie Ducha Świętego w pierwotnym Kościele ukazują przede wszystkim „Dzieje Apostolskie”. Duch Święty często wkracza na scenę i zabiera głos, wpływając na bieg wydarzeń. Potwierdza On i wzmacnia świadectwo czy naukę apostołów, I tak np., jak wyznaje Piotr w mowie przed Sanhedrynem (5,29-32), wraz z apostołami Duch Święty daje świadectwo, że Bóg jako Pan historii realizuje swój plan, poprzez wskrzeszenie z martwych Jezusa i wywyższenie Go po swojej prawicy „jako Władcę i Zbawiciela, aby zapewnić Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów” (5,31). Paweł zaś, w mowie pożegnalnej do starszych Kościoła z Efezu (20,18-35), wyzna, że w Jerozolimie spotkają go „więzy i utrapienia”, ponieważ „zapewnia” go o tym Duch Święty w każdym mieście (20,23). Duch Święty mówi do wiernych Kościoła pierwotnego i wszystkich czasów, słowami Pisma świętego. Piotr stwierdza w swojej pierwszej mowie przed uzupełnieniem grona Dwunastu (1,16-22), że „musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu” (1,16). Człowiekiem, który wypowiadał słowa psalmu był Dawid, jednak w rzeczywistości przemawiał Duch Święty (por. 4,25; 28,25). Duch Święty przemawiać może również przez ludzi. I tak „z natchnienia Ducha” prorok Agabos zapowiada głód na całej ziemi (11,28). Duch Święty przemawia też przez innych świadków Chrystusa, których „napełnia”. Wśród „napełnionych Duchem Świętym” na pierwsze miejsce wysuwają się oczywiście Piotr i Paweł, którzy w „Dziejach Apostolskich” wygłaszają liczne przemówienia, ale także inni apostołowie, Szczepan, Barnaba czy Filip. Duch Święty prowadzi też misjonarzy, decydując do których krain i miast mają się udać i gdzie mają głosić Ewangelię, co najbardziej widoczne jest w działalności Pawła (16,6-10; por. 13,2; 19,21). 3. Duch Święty w naszych czasach Podobnie jak w pierwotnym Kościele, „ten sam Duch” (1 Kor 12,4), objawia się i dziś „dla wspólnego dobra” (1 Kor 12,7), umacnia nas, jednoczy, prowadzi i obdarza swoimi darami. On działa w sakramentach. W chrzcie świętym, który otrzymujemy „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”, upodabnia nas Duch Święty do Chrystusa. Stajemy się dziećmi Bożymi, darem miłym Bogu. W sakramencie bierzmowania obdarza nas darami: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. We Mszy świętej to Jego mocą chleb staje się Ciałem, a wino Krwią Chrystusa. Mocą Ducha Świętego otrzymujemy w sakramencie pojednania i pokuty odpuszczenie grzechów (J 20,22n). Apostoł Narodów, św. Paweł, poucza nas, że gdy nie umiemy się modlić, „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości… przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (Rz 8,26). Duch Święty woła w naszych sercach: „Abba, Ojcze” (Ga 4,6). Jan Paweł II w encyklice o Duchu Świętym „Dominum et Vivificantem” pisze: „Pod wpływem Ducha Świętego dojrzewa i umacnia się ów człowiek wewnętrzny, czyli »duchowy«. Dzięki udzielaniu się Boga, duch ludzki, który »zna to, co ludzkie«, spotyka się z »Duchem, który przenika głębokości Boże« (por. 1 Kor 2,10). W tym Świętym Duchu, który jest Darem przedwiecznym, Bóg Trójjedyny otwiera się dla człowieka, dla ducha ludzkiego. Ukryte tchnienie Ducha Bożego powoduje, iż duch ludzki otwiera się również wobec zbawczego i uświęcającego samootwarcia się Boga” (DV 58). 4. Aplikacja Słowami refrenu psalmu responsoryjnego wołaliśmy: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię”, prosząc o dary Ducha Świętego, dla nas, dla naszych bliskich, dla całego Kościoła i dla wszystkich ludzi. Nie możemy jednak zapominać, że działanie Ducha Świętego nie jest automatyczne. Potrzeba z naszej strony aktywności: otwarcia serc i umysłów, dziecięcego, bezgranicznego zaufania Mu i pozwolenia, aby to On nas prowadził po wszystkich ścieżkach naszego życia. Wołajmy zatem nieustannie i z ufnością: Przyjdź Duchu Święty!
Wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze Ziemi!… Tej Ziemi! — to słowa, którymi Jan Paweł II pokrzepił serca Polaków równo 38 lata temu. Pierwsza pielgrzymka papieża Polaka do Ojczyzny Pierwsze czytanie (Rdz 11, 1-9) Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa. A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam mówili jeden do drugiego: „Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu". A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli: „Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmysię nie rozproszyli po całej ziemi".A Pan zstępując z nieba, aby zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, rzekł: „Są oni jednym ludem i mają wszyscy jedną mowę i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem na przyszłość nicnie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!".W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tegomiasta. Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi. Pierwsze czytanie (Ez 37, 1-14) Spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości. I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie rzekł do mnie: «Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia?» Odpowiedziałem: «Panie Boże, Ty to wiesz».Wtedy rzekł On do mnie: «Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: „Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana”. Tak mówi Pan Bóg: „Oto Ja wam daję ducha po to, abyście się stały żywe. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan”».I prorokowałem, jak mi było polecone, a gdym prorokował, oto powstał szum i trzask, i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra na nie się naciągnęła, ale jeszcze nie było w nich powiedział do mnie: «Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: „Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź duchu i powiej po tych pobitych, aby ożyli”».Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach, wojsko bardzo, bardzo rzekł do mnie: «Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: „Wyschły kości nasze, minęła nadzieja nasza, już po nas”. Dlatego prorokuj i mów do nich: „Tak mówi Pan Bóg:Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam”, mówi Pan Bóg». Pierwsze czytanie (Wj 19, 3-8a. 16-20b) Mojżesz wstąpił do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i oznajmisz synom Izraela: Wyście widzieli, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym. Takie to słowa powiedz synom Izraela».Mojżesz powrócił i zwołał starszych ludu, i przedstawił im wszystko, co mu Pan nakazał. Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: «Uczynimy wszystko, co Pan nakazał».Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu, i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donioślejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry. Pierwsze czytanie (Jl 3, 1-5) To mówi Pan:«Wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a mło dzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i nie wolnice wyleję Ducha mego w owych uczynię znaki na niebie i na ziemi: krew i ogień, i słupy 4ymne. Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pana, dzień wielki i jednak, który wezwie imienia Pana, będzie zbawiony, bb na górze Syjon i w Jeruzalem będzie wybawienie, jak prze powiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których Pan wezwał». Psalm (Ps 104, 1ab i 24ac. 29bc-30. 31 i 34 (R.: por. 30)) Błogosław, duszo moja, Pana, *o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo liczne są dzieła Twoje, Panie, *ziemia jest pełna Twoich zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Albo: AllelujaGdy odbierasz im oddech, marnieją *i w proch się je napełniając swym duchem *i odnawiasz oblicze zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Albo: AllelujaNiech chwała Pana trwa na wieki, *niech Pan się raduje z dzieł miła Mu będzie pieśń moja, *będę radował się w zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Albo: Alleluja Drugie czytanie (Rz 8, 22-27) Bracia:Wiemy, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy oczekując przybrania za synów – odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. 3. czytanie (J 7, 37-39) W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem:«Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza».A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony. Aklamacja Przyjdź, Duchu Święty,napełnij serca swoich wiernychi zapal w nich ogień swojej alleluja, alleluja Ewangelia (J 7, 37-39) W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem:«Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza».A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.
Maskacjusz TV #PsalmResponsoryjny | 31 marca 2018 | Wigilia Paschalna | Psalm 1. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Odziany w majestat i piękno, * światłem okryty jak płaszczem. Refren. Umocniłeś fundamenty ziemi, * nie zachwieje się na wieki
Tekst piosenki: Niechaj zstąpi Duch Twój i odnowi Ziemię, życiodajny spłynie deszcz na spragnione mnie i uświęć mnie, uwielbienia niech popłynie pieśń. x2 Chwała Jezusowi, który za mnie życie dał Chwała Temu, który pierwszy umiłował mnie Jezus tylko Jezus Panem jest. Niechaj zstąpi Duch Twój i odnowi Ziemię, życiodajny spłynie deszcz na spragnione mnie i uświęć mnie, uwielbienia niech popłynie pieśń. x2 Chwała Jezusowi, który za mnie życie dał Chwała Temu, który pierwszy umiłował mnie Jezus tylko Jezus Panem jest. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
PSALM RESPONSORYJNY 1 Ps 104 (103), 1ab. i 24. 27-28. 30-31. 33-34 (R.: por. 30) Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. 1 Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! 24 Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! † Tyś wszystko mądrze uczynił, *
Powitanie Księdza Biskupa przez:Przedstawicieli rodziców – Czcigodny księże Biskupie! Drogi nasz Pasterzu!My rodzice młodzieży przystępującej do sakramentu bierzmowania, serdecznie Księdza Biskupa witamy!Z niepokojem, ale z ufnością patrzymy na nasze dzieci, które wkraczają w dorosłość. Widzimy ich niepokój serca, zamęt wewnętrzny oraz pseudonauczycieli, którzy wołają: Chodźcie za nami, my was uszczęśliwimy,…ale my wiemy, że tylko Chrystus przynosi szczęście człowiekowi i odpowiada na podstawowe pytania:, po co żyję? Dokąd zmierzam? i co mnie czeka? Dziś we wspólnocie wiary, razem z Apostołami i Matką Najświętszą wraz z Księdzem Biskupem, i całym Ludem Bożym będziemy przezywać nasz Wieczernik. Drzwi są otwarte. Nic nam już z zewnątrz nie zagraża. Pragniemy, aby dziś Duch Święty zstąpił na nasze dzieci. Tego potrzebują. Pragniemy, aby byli „świadkami w Jeruzalem, Jeruzalem całej Judei i Samarii aż po krańce ziemi”. Pragniemy, aby wyzbyli się lęku, który często napełnia serca młodych ludzi, aby odrzucili apatię a nabyli entuzjazm i chęć do życia. Bo Duch Święty to realna moc przemieniająca nasze życie. Tej mocy potrzebuje każdy a szczególnie nasze tajemniczy płomieniuŹródło miłości i prawdyPocieszycielu strapionych…Przyjdź duchu Święty!Przedstawicieli młodzieży bierzmowanej –Ekscelencjo, Czcigodny Księże Biskupie!My młodzież z parafii Budry zgromadziliśmy się w swoim kościele w obecności naszych rodziców, chrzestnych, rodzin, duchowieństwa, aby prosić Ekscelencję o udzielenie nam sakramentu umocnienia naszej wiary. Tego umocnienia nam trzeba. Czasy są złe. Widzimy, że dzisiaj, kiedy niszczone są podstawowe normy życia religijnego i moralnego człowiek musi być silny wewnętrznie, aby nie poddać się temu złu. Musi wykorzystywać dary Ducha Świętego, aby móc przeciwstawiać się i dawać dobre świadectwo. Dlatego powtarzamy za świętym Piotrem: „Panie do kogóż pójdziemy dziś? Ty masz słowa życia wiecznego”…Tu, w tym kościele przyjęliśmy sakrament chrztu. Tu przeżyliśmy naszą pierwszą spowiedź i Komunię Świętą. A dziś przyjmiemy sakrament bierzmowania. Radość rozpiera nasze serca! Chcemy być świadkami Chrystusa. Chcemy naśladować Chrystusa na wszystkich drogach naszego życia. Chcemy żyć Ewangelią i realizować ją w swoim życiu. Chcemy wypłynąć na głębię pięknego życia chrześcijańskiego. Chcemy szukać światła, które daje nadzieję, dopomaga dostrzec cel i sens naszego życia. Chcemy, aby Duch Święty przemieniał oblicze Kościoła, świata i nasze życie osobiste. Wzorem są dla nas ludzie napełnieni Duchem Świętym, którzy nadają bieg historii i przemieniają ludzkie serca. Patrzymy na następcę Chrystusa – Papieża Jana Pawła II – patrona naszego Gimnazjum w Więckach, który tyle dobra wnosi w życie, świata i poszczególnych jednostek. Patrzymy również na Matkę Teresę z Kalkuty, która za grobu pamięta o ludziach wyklętych i zapomnianych, odkrywając piękno i godność człowieka jako dziecka duchu Święty umocnij nas i obdarz siedmiorakimi imieniu zgromadzonej tu młodzieży, proszę Księdza Biskupa o udzielenie nam sakramentu ŚwiętaPieśń na wejście – Wierzę w Ciebie Panie Wierzę w Ciebie Panie coś mnie obmył z win Wierzę, że człowiekiem stał się Boży Syn. Miłość Ci kazała krzyż na plecy brać W tabernakulum zostałeś, aby z nami trwać. Jesteś przewodnikiem nam do wieczności bram. Ty przygarniasz nas do siebie. 2. Tyś jest moim życiem, boś Ty żywy Bóg. Tyś jest moją drogą, najpiękniejszą z dróg. Tyś jest moją prawdą, co oświeca mnie, Boś odwiecznym synem Ojca, który wszystko wie. Nic mnie nie zatrwoży już wśród najcięższych burz, bo Ty Panie jesteś ze mną. 3. Tyś jest moją siłą, w Tobie moja moc. Tyś jest mym pokojem w najburzliwszą noc. Tyś jest mym ratunkiem, gdy zagraża toń. Moją słabą ludzką rękę ujmij w swoją dłoń. Z Tobą przejdę poprzez świat w ciągu życia lat i nic złego mnie nie spotka. Liturgia Słowa Bożego I czytanie – Czytanie z Dziejów ApostolskichKiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym im się tez jakby języki z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał jak przemawiali w jego własnym stanął Piotr razem z jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem:” Mężowie Judejczycy wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów. Jezusa Nazarejczyka, Męża, `posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami. Wzniesiony na prawicę Boga otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go, jak to sami widzicie i słyszycie. Oto słowo BożePsalm – Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięBłogosław dusz moja PanaO Boże mój Panie, Ty jesteś bardzo wielkiJak liczne są dzieła Twoje Panie,Ziemia jest pełna Twoich stworzeńNiech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięWszystko to oczekuje CiebieByś dał im pokarm w swym czasieGdy im dajesz zbierają,Gdy otwierasz swa rękę sycą się twym dobremNiech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięStwarzasz je napełniając swym DuchemI odnawiasz oblicze ziemiNiech chwała Pana trwa na wiekiNiech Pan się raduje z dzieł zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięPóki mego życia chce śpiewać dla PanaGrać memu Bogu póki życia starczyNiech miła mu będzie pieśń moja Będę radował się w PanuNiech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięII czytanie II Czytanie z Pierwszego Listu Św. Pawła apostoła do KoryntianBracia:Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch. Różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce. Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy, bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym słowo Boże. Alleluja Alleluja AllelujaPrzyjdź Duchu świętyNapełnij serca swoich wiernychI zapal w nich ogień swojej miłości>Ewangelia> Dialog między Ks. Biskupem, Ks. Proboszczem i Młodzieżą> Homilia>Liturgia Sakramentu Bierzmowania >Prośba bierzmowanych skierowana do Księdza Biskupa o poświęcenie Krzyży>Poświęcenie Krzyży>Udzielenie Sakramentu BierzmowaniaPieśni: Spocznij na nasSpocznij na nas, Duchu Pana, Duchu mądrości i rozumu,Duchu poznania i bojaźni Bożej, Duchu miłości i zwyciężyłJezus zwyciężył, to wykonało się Szatan pokonany, Jezus złamał śmierci moc Jezus jest Panem, o alleluja, On jest Panem ziemi tej Jezus jest Panem /4x Tylko Jezus jest Panem Jezus jest Panem On jest Panem ziemi tej. Zjednoczeni w Duchu Zjednoczeni w Duchu, zjednoczeni w w Duchu, zjednoczeni w się, aby jedność była odnowiona w nas,aby świat cały poznał uczniów Chrystusa w nas,aby świat cały ujrzał miłość w z innymi pójdziemy, podaj mi swoją dłoń. /x2Wszystkim głosić będziemy tę radosną dla nas wieść,że nasz Pan kroczy z nami, że nasz Pan z nami jest,że nasz Pan zawsze z nami wszędzie razem pracować, chcemy złączyć swój trud, /x2by nie stracić godności, którą Pan obdarzył nas,aby strzec ludzką dumę, aby strzec dumę swą,żeby człowiek zachował godność Duchu ŚwiętyPrzyjdź Duchu Święty, ja pragnę. O to dziś błagam Cię. Przyjdź w swojej mocy i sile. Radością napełnij jako Mądrość do dzieci. Przyjdź jak ślepemu jako moc w mej słabości. Weź wszystko, co moje jest. Przyjdź jako źródło pustyni mocą swą do naszych niech Twa moc uzdrowienia dotknie, uleczy mnie już. Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę. O to dziś błagam Cię. Przyjdź w swojej mocy i sile. Radością napełnij wiernych Święty zstąpił na Apostołów; prośmy, aby ich następcy: Papież Jan Paweł II, nasz Arcypasterz, obecny wśród nas biskup Jerzy Mazur, wszyscy biskupi i kapłani, pełni Ducha Świętego, służyli ludziom i światu Bożą prawdą. Ciebie prosimy… Święty obdarza mądrością; prośmy za rodziców, świadków bierzmowania, nauczycieli i wychowawców, aby ukazywali dzieciom i młodzieży właściwe drogi życia i własnym przykładem prowadzili młode pokolenie do Chrystusa. Ciebie prosimy… Święty prowadzi ku dojrzałej wierze; prośmy za nas dziś bierzmowanych, którzy zostaliśmy umocnieni Darami Ducha Świętego, abyśmy ugruntowani w wierze i miłości dawali Chrystusowi świadectwo swoim życiem. Ciebie prosimy… Święty jest źródłem każdego życia; prośmy za wszystkich zmarłych, szczególnie za pomordowane dzieci i młodzież w Biesłanie, aby ożywieni przez Ducha Świętego, mogli cieszyć się wieczną chwałą. Ciebie prosimy… Święty jest Obietnicą daną nam przez Chrystusa; prośmy za nas otaczających ołtarz Pana, by Bóg tchnął w nasze serca Ducha Świętego, abyśmy mogli być świadkami zmartwychwstałego Jezusa. Ciebie prosimy…> Przyniesienie darów ofiarnychPieśniU Pana dziś U Pana dziś zostawiam troski swe,oddaję Mu, On chętnie ciężar mój chce nieść. Składam go u Jego stóp i ulgę czuję znów moje zwątpienia, strach u Pana składam dziśPan dobry jest Pan dobry jest (...) /x2 błogosławiony mąż, który ufa dobry jest (...) /x2 skosztuj i zobacz, że Pan dobry jestPieśni na Komunię świętą –Barka kiedyś stanął nad brzegiem D A7 D D7Szukał ludzi gotowych pójść za Nim G eBy łowić serca słów Bożych Prawdą D A7 D D7Ref.:O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś, G A7 D hTwoje usta dziś wyrzekły ne imię e A7 D D7Swoją barkę pozostawiam na brzegu G A7 D hRazem z Tobą nowy zacznę dziś łów e A7 ubogim człowiekiemMoim skarbem są ręce gotowe Do pracy z Tobą i czyste serceRef.:O Panie... potrzebujesz mych dłoniMego serca młodego zapałemMych kropli potu i samotnościRef.:O Panie... wypływamy już razemŁowić serca na morzach dusz ludzkichTwej Prawdy siecią i Słowem Panie...Panie dobry jak chleb Ref.: Panie dobry jak chleb,bądź uwielbiony od swego Kościoła,bo Tyś do końca nas umiłował,do końca nas na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie,byśmy do nieba w drodze nie stał się Manną wędrowców przez ziemię,dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali. Ref.: Panie dobry jak chleb... zbierzemy, odrzucimy chwasty,bo łan dojrzewa, pachnie świeżym ziemia nasza stanie się ołtarzem,a chleb komunią dla spragnionych Ciebie. Ref.: Panie dobry jak chleb... nas nazwałeś swymi przyjaciółmi,jeśli spełnimy, co nam my bez Ciebie, Panie, uczynimy?Tyś naszym Życiem i Oczekiwaniem. Ref.: Panie dobry jak chleb... za nas życie Swe na krzyżu oddał,a w znaku Chleba z nami pozostałeśi dla nas zawsze masz otwarte Serce,bo Ty do końca nas umiłowałeś. Ref.: Panie dobry jak Zakończenia Podziękowanie Księdzu Biskupowi przez młodzież bierzmowanąKochany Księże Biskupie!Nasze serca przepełnia radość Boża. Zostaliśmy naznaczeni znamieniem Ducha Świętego i staliśmy się dojrzałymi chrześcijanami. Odtąd mężnie i z odwagą bronić chcemy wiary, która została w nas wlana podczas chrztu świętego. Najpierw pragniemy podziękować Bogu w Trójcyjedynemu za dary ducha Świętego, za sakrament bierzmowania, który dziś otrzymaliśmy. Nasze słowa są zbyt nieudolne, aby mogły wypowiedzieć to, co czuje serce. Dlatego razem z Maryja wołamy, „wielbij dusza moja Pana, bo wielkie rzeczy uczynił ten, który możny jest a Jego imię jest święte”.Również tobie kochany Księże Biskupie dziękujemy za ten wspaniały dzień, za to ze przybyłeś do naszej parafii, aby stać się sługą tajemnic Bożych. Dziękujemy za wspólną Eucharystię, za modlitwę nad nami, oraz za słowo, które skierowałeś do nas w imieniu Najwyższego Kapłana. Niech dobry Bóg sam będzie Ci gorące podziękowania chcemy wyrazić naszym rodzicom i chrzestnym. Kochana mamo, kochany tato. Wy najlepiej wiecie, ile niepokojów przeżyliście, ile musieliście poświęcić, aby wasze dzieci mogły otrzymać sakrament Ducha Świętego. Dziękujemy, że zanieśliście nas do sakramentu chrztu oraz zaprowadziliście do stołu wdzięczności kierujemy również do naszego wielkiego przyjaciela księdza proboszcza Józefa Adamczyka. Kochany księże, dziękujemy za przygotowanie nas do sakramentu bierzmowania, za czas, który nam ofiarowałeś, za każde życzliwe słowo i szczery uśmiech. Niech Chrystus Najwyższy i Jedyny Kapłan prowadzi cię po ścieżkach ziemskiej wędrówki. Dziękujemy również wszystkim zgromadzonym na tej uroczystości, za modlitwę w naszej intencji. Prosimy nie usrtyawajcie zanosić za nas modlitw do Boga Trójjedynego, abyśmy wytrwali w dobrych postanowieniach i byli wiary godnymi świadkami.> BłogosławieństwoPieśń na zakończenieMy chcemy Boga, Panno Święta. My chcemy Boga, Panno Święta,o usłysz naszych wołań Bożej dźwigać pęta,to nasza chluba, to nasz Błogosław, słodka Pani,błogosław wszelki chcemy Boga, my poddani!On naszym Królem, On nasz chcemy Boga, my poddani!On naszym Królem, On nasz chcemy Boga w rodzin kole,w troskach rodziców, dziatek chcemy Boga w książce, w szkole,My chcemy Boga w naszym kraju,wśród starodawnych, polskich strzech,w polskim języku i zwyczaju,niech Boga wielbi Chrobry, chcemy Boga w każdej chwili,i dziś i jutro, w szczęściu, w łzach;czy nam się pociech niebo schyli,czy w gruzach legnie szczęścia chcemy Boga, Jego prawoniech będzie naszych czynów tchem,byśmy umieli chętnie, żwawoobierać dobre, gardzić DudysGminne Gimnazjum w Budrach z siedzibą w Jana Pawła II Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").
